Kurangna Percaya Diri Masyarakat Ngagunakeun Basa Sunda Pikeun Kahirupan Sapopoe ( Resty N P )

Dizaman kiwari masyarakat Jawa Barat khususna anu cicing di tataran Sunda sering ngagunakeun basa asing atawa basa nasionalna, nyaeta basa Indonesia pikeun kahirupan sapopoe. Kusabab seringna ngagunakeun basa asing atawa basa Indonesia, manehna jadi teu inget lamun aya basa anu diwariskeun ti zaman kolot baheula, nyaeta basa Sunda jeung kajadian eta teh sok dirasakeun ku kuring anu hirup di zaman modern iyeu.

                Loba pisan urang Sunda anu make basa Inggris jeung Indonesia, padahal manehna keur ngobrol jeung batur anu sarua ti tataran sunda, urang sunda.

                Kadang aya oge urang Sunda anu ngomong make basa Sunda tapi dicampur ku basa Indonesia,saperti:”Jangan lumpat-lumpat nanti kamu jatuh.” atawa “Aku teh suka sama kamu.” jeung sajabana. Aya oge nu ku kuring tinggali di masarkat Sunda ngagunakeun basa Sunda make campuran basa gaul,sapeti: “Bray,keur naon yeuh ?” atawa “What’s up Brow, kumaha damang ?”jeung sajabana.

                Faktor-faktor anu mangaruhan campurna basa sunda jeung basa sejen nyaeta kusabab masarakat Sunda era atawa euweuhna kapercayaaan diri keur ngagunakan basana. Kusabab eta henteu saeutik masarakat Sunda anu mikir yen leuwih alus ngagunakeun basa Indonesia atawa basa ti luar negeri dari pada make basa sunda, ambeh manehna henteu disebut “orang kampung”. Salian ti faktor anu diluhur, aya oge faktor anu mangaruhan nyaeta faktor ti kolotna sabab anu ku kuring tinggali ti kaluarga kuring lolobana kolotna ngajarkeun ka anakna anu kerek bisa ngomong make basa Indonesia , padahal maranehna asli urang Sunda, cicingna di tataran Sunda jeung keur komunikasi eujeung urang Sunda anu sejena. Jeung maranehna miboga alesan anu sarua nyaeta maranehna henteu percaya diri kusabab maranehna cicing di dayeuh anu lolobana masarakat ti luar tataran Sunda, padahal mah leuwih alus lamun urang make basa buhun urang, nyaeta basa Sunda keur komunikasi jeung urang sundana sorangan, iwal lamun ngobrol jeung urang anu lain ti tataran Sunda.

                Eta anu matak kuring era jadi urang Sunda kusabab loba pisan urang sunda anu leuwih resep make basa sejen (basa Indonesia atawa basa Inggris) ambeh bisa disebut budak dayeuh atawa budak gaul. Padahal lamun urang ninggali negara batur siga negara Belanda loba pisa jelema-jelema anu hayang diajar basa jeung sastra Sunda, anu matak kahayangna eta di salah sahiji Universitas di Walanda  aya fakultas anu ngabahas ngeunaan Basa Sunda jeung didinya oge ngayakeun program S-2 keur jalema anu neruskeun atikanana.

                “Maenya urang kudu henteu percaya diri keur ngagunakeun basa Sunda lamun ninggali jelema ti luar negeri wae bangga jeung daek diajar make basa Sunda ? naha urang teu daek ngagunakeunana ?”

                Kukituna, urang kudu percaya diri jeung bangga ku basa anu ku urang miboga nyaeta basa Sunda, kusabab basa Sunda ngalambangkeun jati diri yen urang teh asli ti tatar sunda. Jeung urang kudu make basa eta keur ngobrol jeung kaluarga urang atawa urang sundana sorangan, kusabab saha deui anu daek ngalestarikeun basa urang tibatan urangna sorangan. 

Posted in: sunda